MANİSA-BHA
Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek, evinin havuzundaki teknik bir arızayı kontrol ederken elektrik akımına kapılarak hayatını kaybetti. Zeyrek için bugün ilk tören Manisa Büyükşehir Belediyesi’nde düzenlendi.
Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi’nde dün yaşamını yitiren Ferdi Zeyrek’in naaşı sabah saatlerinde hastaneden alınarak tören için Manisa Büyükşehir Belediyesi binasına getirildi. Tören alanına getirilen Türk bayrağına sarılı tabut, belediye önünde kurulan platforma konuldu. Törende duygusal anlar yaşanırken, birçok vatandaş gözyaşlarını tutamadı. Törene ailesi, yakınları, siyasi temsilciler ve binlerce Manisalı katıldı. Törende konuşan Zeyrek'in eşi Nurcan Zeyrek ve CHP Genel Başkanı Özgür Özel gözyaşlarına hakim olamadı.
Eşinden yürek burkan sözler: “Onun kalbi hep bizimle”
Törende konuşan Nurcan Zeyrek, şunları söyledi:
“Bana hep derdi ki ‘Nurcan, dik dur. Üç tane çocuğumuz var.’ Hep dik duracağım. Onun kalbi benimle. O çok iyi bir adamdı. Üç yavrum var, sözümü tutacağım; onlara hem anne hem baba olacağım. Bütün Türkiye'nin duaları bizimle, Allah hepinizden razı olsun.”
Özgür Özel gözyaşlarına hâkim olamadı
CHP Genel Başkanı Özgür Özel ise konuşmasını gözyaşlarıyla tamamladı. Özel, çocukluk arkadaşını kaybetmenin acısını şu ifadelerle dile getirdi:
“Biz burada gördüğünüz çocukluk arkadaşları… Ortak özelliğimiz, 15 gün Manisa’dan ayrı kalsak burnumuzun direği sızlardı. Ferdi benden daha Manisalıydı. Aşkla bağlıydı eşine, çocuklarına, Manisa’ya. İçimde nasıl söndüreceğimi bilmediğim bir ateş var. Yüreğim yanıyor. Başımız sağ olsun.”
Zeyrek’in seçim sürecine ve Manisa sevgisine de değinen Özel, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Bana ‘Yüküm ağır’ diyordu. Manisa’yı emanet etti, gitti. O gidince ne yapacağız bilmiyorum. 6 yaşından beri bir kürsüye çıkıp konuşurum, elimde mikrofon olur. Bu, herhalde şimdiye kadarki en zor konuşmam. ‘Genel Başkanım, nasıl alacağız Manisa’yı?’ dedim. ‘Sen alacaksın’ dedi. Ben alamadım, Ferdi aldı.”
“Karşılıksız sevebilen biriydi. Konuşmaya başlayınca o kadar samimiydi ki dinleyen, ağzının içine düşerdi. Elini sıkıp da yüreğini kazanmadığı kimse yok.”
